Ik had alles voorbereid en het was tijd om echt te gaan. Eerlijk gezegd vond ik het ergens wel spannend om alleen op reis te gaan naar een land waar ik de taal niet spreek en waar ik nog nooit geweest ben. Niet dat ik onbereisd ben, ik ben in het verleden, toen oost en west nog door een ijzeren gordijn gescheiden waren, naar Moskou gereisd en ik heb in Praag, Boedapest en oost Berlijn verbleven. In Rusland, Tsjecho-Slowakije en Hongarije was er, zeker in die dagen, ook nauwelijks iemand te vinden die Engels sprak, maar toch….
De vertrektijd was gelukkig redelijk. De Wizz-air vlucht vanaf Eindhoven airport op 13 mei 2018, ging in de namiddag, dus zelfs vanuit Den Haag hoefde ik niet op een onredelijk uur mijn bed uit. Eindhoven is een klein vliegveld vergeleken met Schiphol en dat maakt alles net iets menselijker en gemoedelijker. Er staan geen enorme files voor de beveiliging en Douane, dus het is ook iets sneller dan Schiphol. Gevolg is dan weer wel dat je langer zit te wachten tot je mag vertrekken.
Als de piloot, net na zessen, de daling inzet naar Varna airport is het heerlijk om voor het eerst een glimp van Bulgarije op te vangen. We naderen Varna vanuit het westen en vliegen voor een tijdje parallel aan de Donau, de grens tussen Bulgarije en Roemenië. Ik zat links in het toestel, als ik rechts had gezeten had ik waarschijnlijk een prachtig uitzicht op het Stara Planina gebergte en op Varna gehad voordat we landden. Het vliegveld ligt echt tegen Varna aan, en het is dan ook maar 15-20 minuten rijden naar het centrum van de stad.
De huurauto die ik had gereserveerd was van Top-Rent-a-Car, een smetteloos witte Citroën C3, met nog geen 3000 op de teller. Koffer erin, TomTom tegen de voorruit en gaan. Ik had een overnachting in het Boutique Splendid Hotel geboekt in het centrum, tegenover ‘ The Dormition of the Mother of God Cathedral’.
De auto mocht voor de deur geparkeerd worden en nadat ik mijn koffer op mijn kamer had gezet ging ik op zoek naar een restaurant om iets te eten. Tegenover de kathedraal vond ik een voetgangerszone met wat restaurantjes. Het eten was niet bijzonder, maar na een dag reizen en vergezeld van een glas wijn ging het er met dankbaarheid in.
Het werd al snel iets frisser nadat de zon onder was. Ondanks een vlucht van minder dan 3 uur was ik toch een hele dag onderweg geweest. Nog even verslag doen aan de ega en daarna naar bed. Morgen de eerste echte dag in Bulgarije!
