Nu we dan besloten hadden om te uit te zoeken of Bulgarije iets voor ons was leek het verstandig om er eerst maar eens te gaan kijken. Het begint natuurlijk met plannen en voorbereiden…..
Nou hebben we een hond, Bono heet hij. We hebben hem uit een asiel gehaald in België, uit het dorpje Weelde. De naam was heel toepasselijk voor het dorp met de prachtige grote huizen, maar het sloeg wat minder op het asiel. Het was een trieste bedoening en mede daarom zijn we als een blok voor de toen 3 jaar oude, zielige, broodmagere Bono gevallen en hebben we hem mee naar huis genomen.
Bono bleek al snel een gebruiksaanwijzing te hebben. Hij zat niet voor niets in het asiel waar hij was gedumpt door zijn vorige eigenaren. Bono houdt niet van zijn soortgenoten en mijn vrouw tolereert hij slechts. Alleen de baas (ik) is ook echt de baas. Bono is niet het soort hond die je bij iemand anders of bij de een of andere opvang achterlaat, dus gaat hij altijd met ons mee op vakantie. Nou is Bono nu niet de jongste meer, dus willen we niet al te lang met hem reizen. Vliegen is al helemaal geen optie natuurlijk, als we met hem reizen is het hooguit twee dagen in de auto, met een tussenstop. Met Bono naar Bulgarije reizen was derhalve geen optie. Ik zou dus alleen gaan, en wel in de lente van 2018.
In eerste instantie wilde ik alleen maar op vakantie, wat van het land zien, mensen ontmoeten en vooral niet op zoek gaan naar huizen of andere plannen maken i.v.m. een eventuele emigratie. Lekker doen wat je op vakantie doet: Relaxen!
Maar toch, ik had natuurlijk wel in mijn achterhoofd dat ik moest gaan zien of het aantrekkelijk wonen is in Bulgarije. Nou is Bulgarije geen enorm groot land maar het is nog altijd 2,5 keer de oppervlakte van Nederland, dus waar te beginnen? In welke regio zou ik op vakantie gaan? (je kunt tenslotte in een paar weken niet het hele land zien)
De vraag werd eigenlijk: Als we er gaan wonen, waar zouden we dan het liefste gaan wonen? De suggesties en argumenten vlogen over en weer tussen mij en mijn vrouw:
- Vrouw: Ik hou van de bergen!
- Ik: Ja, om naar te kijken, maar niet om te wonen, denk aan de winters, de wind, moeilijk autorijden en moeilijk lopen.
- Vrouw: Niet aan zee want daar is in de winter alles dicht en het is er vochtig en in de zomer druk met toeristen.
- Ik: mee eens. We wonen in Den Haag slechts 10 minuten fietsen van het strand maar ik kom er hooguit een paar keer per jaar en alleen om te vissen.
- Vrouw: Ten zuiden van het Stara Planina gebergte is het heet in de zomer, in het westen zijn de huizen duurder omdat Sofia en de skigebieden daar liggen.
- Ik: dan blijft alleen het midden van noord-Bulgarije over, de regio van Veliko Tarnavo en Gabrovo.
- Vrouw: Het schijnt daar erg mooi te zijn (volgens de Russische social media)
- Ik: Nou, dan ga ik daar toch rondkijken!
Misschien waren de argumenten enigszins subjectief, maar zo werd het dus Midden-Noord Bulgarije. Ik had besloten in de lente te gaan omdat eerder alles nog kaal zou zijn, minder lekker weer en veel accommodaties gesloten. In mei kon ik een vlucht boeken naar Varna, aan de kust, waar ik een huurauto had geboekt en een hotel voor de eerste nacht in de stad.
Ik had op Facebook niet stil gezeten en heel veel pagina’s gevonden waar ik aan Nederlanders en Britten vragen stelde over het leven aldaar. Zo had ik een Nederlands stel leren kennen die in de provincie Dobrich wonen, niet al te ver van Varna. Die hadden me uitgenodigd om een nachtje over te blijven. Dat aanbod had ik maar al te graag aangenomen want het zou me een kans geven uit de eerste hand te horen hoe het leven daar is. Dat was dus al de tweede nacht in mijn planning en bovendien de laatste nacht, want ik mocht ook daar logeren aan de vooravond van mijn vertrek. (ze wonen op minder dan een uur rijden van het vliegveld van Varna dus dat kwam prima uit).
In de reisgids die ik had aangeschaft werd hoog opgegeven over het stadje Elena in de provincie Veliko Tarnavo, en daar heb ik een aantal dagen geboekt in een ‘guest house’. Dit is een self-catering accommodatie waar je een kamer huurt en een keuken en badkamer tot je beschikking hebt die je deelt met andere gasten. Vanuit Elena kon ik mooi uitstapjes maken naar de stad Veliko Tarnavo en de gelijknamige provincie. Na een verblijf van een aantal dagen zou ik doorreizen naar de B&B van een Engelse dame in een minuscuul dorpje in de bergen bij de stad Gabrovo. Ook daar zou ik een aantal dagen verblijven tot ik weer terug zou rijden naar het Nederlandse stel in de provincie Dobrich om vervolgens weer terug naar Nederland te vliegen.
Zo had ik de planning wel zo’n beetje rond. De boekingen van vliegreis, autohuur, guesthouse en B&B werden gemaakt voor de eerste 2 weken van mei 2018. In de volgende blog ga ik dan echt op reis!!