Ik had al sinds september 2021 mijn verblijfsvergunning voor Bulgarije. Nu moest het voor mijn vrouw ook geregeld worden. Ik zocht contact met mijn ‘fixer’ voor assistentie. Ze stuurde me een lijstje van vereisten:
- Geldig paspoort inclusief kopie. (we hadden allebei onze paspoorten laten vernieuwen voor ons vertrek, zodat we daar de komende 10 jaar geen omkijken naar hadden).
- Een getekende en gestempelde verklaring dat ze een bankrekening heeft met daarop 2000 Leva, inclusief kopie.
- Een bewijs dat ze verzekerd is voor ziektekosten, minstens nog 1 jaar geldig.
- Een in het Bulgaars vertaald bewijs van huwelijk, dat is in Nederland een uittreksel van de burgerlijke stand.
- Een notariële akte dat ik (man) er geen bezwaar tegen heb dat mijn partner (vrouw) bij mij in huis woont.
- Een notariële eigendomsakte van mijn huis. (in geval van huur moet een huurcontract overlegd worden en verklaring van verhuurder van geen bezwaar).
De bankrekening werd weer een heel gedoe. Ik had inmiddels een rekening geopend bij First Investment Bank, ofwel FIBANK, een Bulgaarse bank met kantoor in Sevlievo. Ik ben daar met mijn vrouw naartoe getogen om te vragen of ze bijgeschreven kon worden als rekeninghouder op mijn bankrekening. Alhoewel in eerste instantie werd gezegd dat dit mogelijk was, werd dat later toch ingetrokken en moest ze een eigen bankrekening openen. Ik hoor overigens wel vaker dat een gezamelijke bankrekening niet tot de mogelijkheden behoort in Bulgarije. Een bankrekening openen is ook niet iets wat je in Bulgarije in 10 minuten hebt geregeld; er moet van van alles kopieën gemaakt worden, verschillende handtekeningen moeten op verschillende formulieren gezet wordern en dan krijg je een dag of wat later een sms dat de rekening geopend is en dat je weer naar de bank moet om je rekeningnummer te ontvangen en te tekenen voor de rekening. Ze heeft nu alleen een bankrekening, met bijbehorende verklaring, maar zonder debit kaart. Dit is een goedkopere oplossing maar betekent, dat als ze geld wil opnemen of overmaken, dat ze daarvoor in persoon naar een bankfiliaal zou moeten.
De notariële declaratie van geen bezwaar was snel geregeld en kostte slechts 6 Leva. De vertaling van onze huwelijksakte had meer voeten in de aarde: Ik moest naar een advocatenkantoortje dat deze service aanbood maar die weer uitbesteedde aan een vertaalbureau in Plovdiv. De huwelijksakte werd gescand en geëmailed en ik moest afrekenen (hoeveel weet ik niet meer maar heel goedkoop was het niet). De vertaling zou in 3 werkdagen klaar zijn. Na drie werkdagen hoorde ik niets en de avocatendame was niet te bereiken. Een week later kreeg ik haar aan de telefoon en kreeg ik te horen dat ik de vertaling op kon halen op haar kantoor. Het kantoor was dicht maar het document stak met een puntje onder de deur door. Ik hoefde enkel aan het puntje te trekken. (??) Zo geschiedde, maar bij controle bleek er een fout in de vertaling te zitten; onze huwelijksdatum was omgewisseld met de datum van uitgifte van het uittreksel van de burgerlijke stand. Ik belde de advocaat, die overigens redelijk goed Engels sprak, en vroeg om een correctie. Ze zou binnen een half uur op kantoor zijn. Gelukkig hield ze woord en kon ik de fout aanwijzen. Ze corrigeerde het zelf op de computer, zette een nieuwe stempel ter certificering dat dit een vertaling van het origineel was en 10 minuten later stond ik weer buiten.
Voor de ziektekostenverzekering gingen we naar een verzekeringskantoor wat tegen de Kaufland supermarkt aanstond. Een privé ziektekostenverzekering kostte 191,76 Leva, zeg maar €100 voor een jaar. We lieten de verzekering 5 dagen later ingaan. Overigens dekt zo’n verzekering alleen ongevallen en geen reguliere huisartskosten, medicijnen etc.
Toen alle documenten waren verzameld, en daar waren dus alles bij elkaar toch een paar weken overheen gegaan, togen we met de fixer naar de immigratiedienst van Gabrovo. Alles werd in een keer goedgekeurd en we konden 3 dagen later het witte verblijfsdocument ophalen. Bij het ophalen werd direct weer een aanvraag gedaan voor de Litchna Karte, en dus nog eens 3 dagen later konden we die ook in ontvangst nemen.
Toen we toch in Gabrovo waren vroeg ik onze fixer of we dan wellicht ook mijn staats- ziektekosten verzekering konden regelen. Hiervoor moesten we naar het belastingkantoor. Ik moest met twee maanden terugwerkende kracht plus voor de huidige maand de maandelijkse bijdrage afrekenen. in totaal moest ik 83,54 leva betalen (27.85 Leva per maand). Vanaf de volgende maand kon ik dan online maandelijks betalen. Ik heb dat met veel moeite een maand later voor elkaar gekregen maar ik zal mij voor de toekomst in de verschillende online betaalmogelijkheden in Bulgarije moeten verdiepen. Het schijnt dat ik een digitale handtekening moet aanvragen, net zoiets als onze DigID. Als ik er meer over kan vertellen doe ik dat in een toekomstige blog. Voorlopig ben ik verzekerd, en een volgende stap was een dokter uitkiezen en me daar in laten schrijven als patient. Gelukkig kon ik de vorige eigenaar van mijn huis weer als vraagbaak gebruiken. Er bleek een Engels sprekende dokter te zijn in een kliniek in Sevlievo. Daar ben ik binnengelopen en heb ik me aangemeld. De dokter zelf heb ik nog niet gezien, maar dat zal binnenkort moeten gebeuren vanwege medicijnen die ik dagelijks moet slikken. Nou had ik al begrepen dat medicijnen niet gedekt worden, en dus voor eigen rekening zijn, en ik had al een keer maagzuurremmers bij een apotheek gehaald, maar de bloedverdunner die ik in Nederland had voorgeschreven had gekregen, is hier niet verkrijgbaar en de apotheker wilde niet iets ter vervanging geven zonder doktersrecept.
Mijn Nederlandse huisarts had me een extra herhaalrecept meegegeven zodat ik een half jaar vooruit kon met mijn dagelijkse medicijnen en bovendien aangeboden mijn medisch dossier uit te printen. Helaas is dat in het Nederlands, dus niet erg bruikbaar.
Voor de tandarts heb ik een boekje nodig wat ik schijn te kunnen krijgen van de huisarts. Daarover later meer.