Ja, waarom eigenlijk? Hadden we niet net zo goed voor Portugal of Hongarije kunnen kiezen? Misschien wel. Misschien was het in eerste instantie een beetje toeval, maar na wat onderzoek bleek het niet zo’n slechte keus. Een van de overwegingen die voor ons wellicht meer geldt dan bij anderen is dat mijn vrouw oorspronkelijk uit Oekraïne komt, en dat voor haar de Bulgaarse cultuur wat dichter bij huis ligt dan bijvoorbeeld de Portugese. Na 50 jaar lidmaatschap van de Sovjet Unie zijn veel verschillen tussen de landen uit het voormalig Oostblok enigszins vervaagd.
Tot eind 2017 wist ik nauwelijks waar Bulgarije lag. Ja, ergens in het oosten, en ze maakten er hele lekkere aardbeienjam, want dat is iets dat me uit mijn jeugd is bijgebleven. En Bulgaarse yoghurt, daar had ik ook wel van gehoord, maar dat was het dan.
We hadden het over mijn pensioen gehad, eind 2017. Ik heb nog een aantal jaren te gaan, maar het kan natuurlijk geen kwaad om er alvast over na te denken. Door mijn werk voor een internationale organisatie bestaat mijn pensioen uit 40% AOW plus een spaarpot die ik bij mijn werkgever opbouw tot aan mijn 65e, of zoveel eerder als ik eerder stop met werken. Daarnaast hebben we een koophuis met een half afbetaalde hypotheek. Wel is het huis flink in waarde gestegen, zodat we bij verkoop een aardig centje over zouden houden. De vooruitzichten zijn niet dramatisch, maar erg rooskleurig zou ik het ook niet willen noemen.
Veel mensen van mijn generatie die alleen een (volledige) AOW hebben zullen het niet gemakkelijk krijgen als ze stoppen met werken. Het gaat dan de voedselbank worden of (gedeeltelijk) doorwerken na de pensioengerechtigde leeftijd (of allebei). Een alternatief is dus verhuizen naar een land waar huisvesting en levensonderhoud aanzienlijk goedkoper zijn.
Wil je weten wat jij aan AOW kunt verwachten en wanneer? Log dan in met je DigiD bij de Sociale Verzekeringsbank (SVB)
Wij hebben ervoor gekozen om in de Europese Unie te blijven, gewoon omdat dat minder gedoe geeft bij emigreren en omdat ik geloof dat de kans op problemen in de zin van oorlog of natuurrampen hier op dit moment kleiner is dan in veel andere gebieden ter wereld.
Dit is mijn eerste blog. Er gaan er nog heel veel volgen. Zoals u hierboven al kon lezen is het idee van Bulgarije eind 2017 geboren. Op het moment dat ik deze eerste blog schrijf is het 5 januari 2020. We zijn twee jaar verder en ik heb al heel wat gedaan ter voorbereiding van onze emigratie dus er is genoeg stof om over te schrijven. Ook zal ik de blog her en der verluchtigen met foto’s die ik in Bulgarije gemaakt heb. Ik maak graag foto’s van gewone dagelijkse tafereeltjes, mensen op straat, een markt of verkeer. Tot de volgende blog!
