Twee dagen na mijn eerste bezoek ben ik weer teruggegaan naar Petko Slaveykov. Ik heb het dorp bekeken en ben door een binnenweg naar Lovech gereden waar ik heb geluncht. Onderweg was een dorp waar een museum was. Ik ben er gestopt en bekeek het museum wat ooit een herberg was geweest waar dappere mannen bijeen kwamen om op te staan tegen de Ottomaanse overheersers. In de namiddag had ik afgesproken met John en Wilma om weer naar het huis te komen en dit keer was ik uitgenodigd om te blijven logeren. Wilma had een fantastisch avondmaal bereid en tot laat zaten we buiten onder het genot van bier en Rakia die John zelf had gemaakt van de vruchten uit de tuin: Abrikozen, kersen en kweeperen. Ik deed die nacht geen oog dicht maar genoot van de oorverdovende stilte. Ook was het zo donker dat zodra het licht uit was, je geen hand voor ogen kon zien.
De volgende ochtend ben ik na het ontbijt terug naar Resen Lodge gereden. Ik was verkocht! Ik belde met mijn vrouw en vertelde mijn belevenissen. Ze begreep dat ik mijn keus gemaakt had en vertrouwde er op dat het de juiste keus was. Ik heb nog even een dag gewacht maar heb toen de eigenaars gebeld om te vertellen dat ik het huis zou kopen. Ze lieten me weten dat ze hun makelaar zouden vragen om het voorlopig koopcontract op te stellen. Twee dagen later hadden we afgesproken om alles officieel te ondertekenen en dus toog ik voor een derde maal naar Petko Slaveykov. Daar ontmoette ik Veselin Valchev, de eigenaar van Ideal Homes in Veliko Turnovo.
We kwamen overeen dat ik eind oktober een aanbetaling van 10% zou overmaken en dat de overdracht plaats zou vinden binnen 6 maanden daarna. Dat zou John en Wilma de tijd geven om rustig door te werken aan hun nieuwe huis en na de winter te verhuizen. Bovendien was het voor mij eigenlijk erg vroeg om een huis te kopen wat ik pas een of twee jaar later kon betrekken, dus was er van mijn kant geen haast. In maart 2020 zou dus de definitieve overdracht plaatsvinden en Veselin zou alles regelen.
Zoals iedereen nu weet was de Corona pandemie tegen half december 2019 een feit. De situatie verslechterde met de dag en in maart was reizen niet meer mogelijk. Ik kon dus niet naar Bulgarije met alle spullen die ik in de tussentijd had verzameld om de overdracht persoonlijk te ondertekenen.